HABERsizCE

Sen farkedemesen de kaçışların olacak hayatında
Bir zamanlar en sevdiğin şarkıyı duymak istemeyeceksin mesela
Çok güzel anılarının geçtiği bir mekan aklında takılı kalacak fakat görülmek istenmeyecek
Bir koku mesela gün gelecek tiksineceksin çok hoşuna giderken
Bir sinema salonu ilk el ele tutuşamanı saklayacak fakat sen kaçacaksın oradan da
Bir duvar karesinde bakışın saklı kalacak mesela ,
Yıllar sonra önünden geçtiğinde bakışını geri almak istemeyeceksin, cesaretsizce
Büyüdükçe küçüklüğünden kaçacaksın sen farketmesen de
Mutluluk yaratmak isteyeceksin, o sebepsizken
Doyumsuzluk arayacaksın bu senin elinde iken
Sen seni sen yapan herşeyden kaçacaksın
Bu değişim seni sürüklerken
Yıllar sonra farkettiğin gerçekten kaçman imkansız olacak 
O da eski senin geride kaldığın olacak.

Fanus Misali

Kelimelerin kadar masum mudur benliğin?
Yalnızlığa isyan ederken hayata sevdalı mısın?
Taşır mı bir çocuk yüreğini, gülümsemelerine aşikar bedenin?
Sen ,büyür müsün hep en geniş zamanlarda?
Uçar mısın en derin hayallerde?
Tutabilir misin hayatın kıvılcım saçan ellerinden?
Yürüyebilir misin acılarınla?
Sen sevebilir misin Dünyalar kadar?
Duyar mısın beni ?
Hapsedebilir misin bir fanus misali içine :)

Yalnızlık Ruhun Efendisi

Bazı yaşamak istediklerin için binlerce yaşantıyı kat etmen gerekir. Bunlar tartışmasız senin başından geçmelidir. Çünkü sen daha büyüme aşamasındasın. Her insan için büyümek sınırsızdır. Her öğrenme bir büyüme değildir evvelakin her yaşantı bir parçasını bırakırsa sende bu büyümen için bir avantajdır . Yani küçük insanlar küçük düşünen insanlar böyle olmasına kendileri sebeptir. Hayat küçük insanlarla dolu kendini büyütememiş, nöronlarının sınırındaki düşünceye ulaşamamış insanlarla . Sığ düşünceler zinciri içinde bir insan nasıl yiter bilmez çoğu küçük insan . Çünkü bunu düşünebilecek kadar büyük düşünemez . Hayatın ucu bucağı görünmezken küçük düşünmek bize yakışmaz . Her insan kendi sınırının ötesine ulaşmak için zorlamalıdır kendini . Azim ve kararlılık bu dünyada başarılamayacak bir şeyin olmadığının kanıtıdır . Bir amacı olmalı inanın en önce ve onun peşinden koşmalı .

Bu aralar aşk hayatım pek bir boşlukta ve ben böyle olmasının benim için çok daha hayırlı olduğuna inanıyorum .
Aşk; hayatımızın bir parçası olmakla birlikte bazen askıda kalması gereken bir olgu bence. Bu askıda kalan zamanımda –gerçi uzun süredir askıda-kendimle ilgileneceğim.
Çoğu insan kendine vakit ayırmaz bunun farkında değildir. Bu hayatı yaşayan kendisi oysa ki bir insan kendisine nasıl vakit ayırmaz bakın söyleyeyim .:) Çoğu insan ya olması gereken bir sosyal ortamda ya hayatın gerekçelerini yaşamakta ya baskı dolu bir aile ortamında gündelik işlerle uğraşmakta ya da hayatının çizecek ölçüde o yapılması gerekenleri sırasıyla yerine getirmektedir . Birçok insan kendisiyle yalnız kalmayı sevmez ve yalnızlık çoğu insanı bunaltır. İnsanlar kendilerinden neden bu kadar uzaktadırlar. Ben yalnızlığımda kendimi bulmayı öyle çok severim ki . Sadece bendir ilgilendiğim yaşandıklarımı öyle güzel tartarım ki . Yalnız yaşamasını bilen insanlar kendilerini daha çok tanıyan insanlardır ben bunu bilir bunu söylerim . Aynı ;bir arkadaşınla yaşadığında o arkadaşını daha yakından tanıman gibidir bu durum . Kendine yabancı insanlar var aramızda kendine yabancılığını kendisi bile farkedemeyen .
Tatilimde geçirdiğim birkaç günden sonra zihin boşaltma babında yazdığım bir paylaşım . Bilgelik taslamaktan çok düşüncelerim bunlar . İlgilen herkese teşekkürler . Parçalanmış konu bütünlüğü de beynimdeki fikir uçuşmasından kaynaklanıyor . Hatamız varsa affola ….

Benim Büyük Dramım

Bir deprem sonrası şimdi hayatım ...
Yıllarca artçılar yaşamış yıllarca sarsılmış
Bunlar doğanın kanunu demişim.
Bunları kabullenip kaldığım yerden nefes alışıma devam etmişim.
Büyük depremim var şimdi yıllarca beklenmiş...
Bir ben farketmemişim, farkedememişim.
Deprem sonrası şimdi hayatım...
Nasıl devam etmeli yeniden ?
Ardımda yıkık katlanmış evler misali;
Üstüste binmiş parçalarım
İçlerinde yüzlerce anı
Yıkılmış evlerim var benim...
Her birine hayal kurmuşum ben.
Hayallerimle yitip gitmişim de farkedememişim...
Nasıl kızmayayım şapşal bedenime ?

Her hayalimi gerçek sanmışım ben.
Nasıl dayanmış bunca artçıya bedenim ?
Nasıl yıkılmamışım da ,
Bu son deprem yerle bir edebilmiş beni .
Son depremi içimde yaşıyorum ben .
Yıkılmış evlerime, kendi inşalarıma bakıp;
Keşke midir yetersiz nefesimle çıkan kelime ?
Hayır bu kadar aciz olmamalı benim şehrim
Bütün bunları iyiki diyebilmek için yapmışken
Bütün hayatımı bunlara harcamışken ...
Yoksa yine bu deprem de doğanın kanunuydu mu demeliyim ?
Yine mi avutmalıyım nacizane ruhumu ?
Nasıl dinlerdirmeliyim seni ruhum ?
Bekleyişlerimi,kabullenişlerimi,kendimi verişlerimi...
Bütün yaşanmışlıklarımı nasıl da çektin sen
Ruhum özür dilerim.
Binlerce kez sana yüklenişlerim adına
Kendimi avutuşlarımı kar sanmışım ben
Artçılara kulak asmayıp büyük depreme önlem almamışım ben
Gülen suratımda gizlemişim seni
Hep örtmüşüm üstünü
İki damla gözyaşı akıtıp yola devam demişim.
Şimdi yeniden inşa etmeliyim şehrimi
Oysaki ne yıkıklarımı tamir edecek gücüm
Ne de yeniden kuracak bir anlam var şimdi
Anlamsız ve parçalanmış hayatıma;
Sinema salonunda izler gibi izlediğim dram dolu filmimin
En acıklı sahnesini filmin sonunda yaşamışım ben .
Kalbi kırık Alice der . :) Okuduğunuz için teşekkürler :)

Mutluluk ,mutluluğun tanımı en mutlu anda dahi yapılamaz bence gerçek duygular en tarifsiz olanlardır bence ve mutluluk denilen duygu da en tarifsizlerdendir. Aşk gibi, Acı gibi...

Mutluluğumu sebeplere dökemem sanırım ama hayatımı bu duyguya boğan durumlardan aklıma geldiği kadarını yazabilirim sizlere. Mimlenmişim öncelikle Hypatia 'ya teşekkürlerimi sunuyorum.Çok güzel bir konu paylaşmak güzeldir mutlu eder insanı. Bloglar arası ilişkiler de öyledir paylaşımlardan doğar ve mutlu eder insanı .
İnsan öncelikle köşe bucak aramamalı mutluluğu hani bazen gözlüğünüzü aramaya çıkarsınız sonra birden farkedersiniz ki gözlüğünüzü başınıza geçirmişsinizdir . Mutluluk hep içimizdedir.Üstünü örteriz bazen örtmek isteriz bazense bir sebebe bağlı tutarız mutluluğu. Neden mutlu olayım ki sebebim yok deriz ya da olumsuz bir durum bütün duygularınızı çekip iliğimizi kurutur.Mutsuzluğu yaşattıkça içimizde ,içimizdeki mutluluk fidanları günbegün susuz kalarak ölüme mahküm hale gelirler ve yavaş yavaş hiçbir şeyden zevk almayan ,herşeyden sıkılabilen ne istediğini bilmeyen biri olur da çıkarız . Sonuç nedir? Tabi ki ölümdür evvelakin fiziken değil ruhendir bu ölüm.
Durum şu ki mutluluk duyguların anasıdır. Aşık olunca nasıl da sebepsiz bir mutluluk sarar içimizi sanki evrenin merkezindeki tahtta oturmakta ve dünyaya hükmetmekteyizdir evet hayatta bunun gibi anlar vardır .Acı çekmek mutluluğun yok olması değil midir. Baştan aşşağı acıyla dolar bedeniniz ..
Mutluluklar hayata hakkıyla verilen dakikalardır . Mutlu anlar biraz şükretmektir.Biraz hayatı olduğu gibi kabul etme ,biraz insanları anlama, biraz sevmek, biraz yaşamdan ders alma, bazen korkmak ,bazen hayal kurmaktır ... Mutlu olmak en büyük başarıdır evet bu bir başarıdır.Hayat okulunda okuyorsanız tabiri caizse alabileceğiniz en güzel not bu hayatta mutlu olabilmektir. Hayatın her anında ayrı bir tat vardır görebilene gözlerini iki duvar arasında sınırlandırmadan bakanlar içinse milyonlarca sebep vardır gönül gözüyle görene .
Ben huzuru severim her huzurlu an mutluluk sebebimdir huzur nedir derseniz bunun tanımı yoktur huzur kendini büyük bir kabullenişte olmaktır bazen .Olur ya insan hata yapar ve bu hata olumsuz sonuçlar doğurur bunu kabullenmektir işte. Bulunduğun anın tadına varmaktır huzur, gözlemlemektir, içindeki problem arayan dedektörleri susturmaktır huzur. Huzur; melodisel olarak kalp atışlarına daha yakın olmaktır .
Sevilenlerle olmak nasıl da mutluluk  verir değil mi? :) Her insan kalbinde yer alanın yanında mutludur peki ya onsuz?  Hayat; onun yanında olmadan da mutlu olabilenler için gerçekten de anlaşılmış demektir ve acılara karşı bir-sıfır öndesinizdir..Tahmin edilen gibi özlem mutluluktur yaşamasını bilene ..Her zaman derim özlem beni öldürmez o ancak hayata bağlar .
Barış mutluluktur her zaman ;bir evde varsa uyuşmazlık mutluluğunuzu şırıngayla çeker de alıverir bütün sinir hücreleri . Ben ablamla kavgalarımdan biliyorum kavgalarımız sonrasında sinirli olmam evvelakin mutlu da olamam eğer onunla konuşup halletmezsem sorunumuzu bütün gün boyunca düşündükçe düşünürüm düşündükçe batarım batarım batarım ... Batmaktan vazgeçişim onunla birkaç kahkaha atıncadır .Mutluluk kahkahanın sebebinde de değildir bazen kahkahayı kiminle attığındadır ...Bazı eylemler ortak yapıldığı için mutlu eder insanı kahkaha atmak,sarılmak gibi ...
Bazen kendinizi aştığınız anlar vardır .Ben bunu diyince mutlaka ki bir an gelmiştir aklınıza o an delicesine korktuğunuz ama üzerine gittiğiniz bir an olabilir , heyecanınız sizi şaşırtmasın kalp atışlarınız karşısında şimdi duracak dediğiniz ama durmayan o heyecanlı anı mutlaka yaşamış olmalısınız işte o an diyorum baylar, bayanlar ne mutluluk vericidir. :)
Bazen içi kalem dolu bir kalem kutusuna bakıp kalemlerin çoğunun mürekkebinin tükenmiş olduğunu farkedersin tam da ihtiyacın olduğu zamanlar kalemlerin tükenmiştir. Kalemlere bakıp yine de bu tersliğe gülümseyebilir misiniz ? İşte mutluluk orada saklıdır ona gerek tek şey öylesine gülümsemektir.
Mutluluk bazen uykusuz kalmaktır . Hayatta yaşadığımı en çok hissettiğim anlar omuzlarıma kendi ağırlığımın çökmesidir. Bazen yapmanızı tavsiye ediyorum öylesine hoş ki kardaymış hissi veriyor üstüne üstelik mutlu olmak için tek yapmam gereken bir bardak kahvedir ve sonrasında saatleri kar edebilirsiniz . Ardından yapacağınız yorgun uyuyuş sizi bir kez daha kara sokar ki bu uyku hem derin hem de rüyasız geçer .Uykunuzdan geriye akılda kalan tek şey yüzlerce huzurlu dakikadır .Uyku da bir huzur aracıdır ancak abartılmadığı takdirde. :)
Mutluluk bazen düzende bazen düzensizliktedir. Bir sevdiğim düzensiz odasında kendini bulduğunu söyler hep. Yoğun hayatını temsil ediyormuş ve bu ona mutluluk veriyormuş bana mutluluk veren şey ise tam tersidir ben toplu ve düzenli ortamlarda mutluyumdur. Evvelakin bunun erdemi nerdedir ey dostlar karşımdaki insanın mutluluğunu kendi mutluluğum olarak görmemdedir.Mutluluk orda ,burda ,şurda sıska vücudunu ayakta tutacak destek arar o desteği verdiğinizde ise zamanı ele geçirir . Mutluluk bir mucizedir inananlara.:)
Mutluluk her sabaha merhaba diyebilmektir bal tanecikleri . O öyle ki gözlerinizin en mağmur haliyle baktığınızda sabah ışığını hissedip gözlerinizi kısışınızda saklıdır. Hafifçe gerinip "Ne uyudum ama!" dersiniz ya hani işte o an damarlarınızdan geçen  kan adeta mutlu olmak için çıldırırıcasına akmaktadır hissedebilene :)
Hayata saf gözlerle bakabilmektir mutluluk .En kötü insandaki en güzel yönü bulup çıkarabilme oyunudur oynadığınız işte bu oyuna mutluluk derler ... Eksiklerden çok var olanları görebilmek mutluluktur .
Sabahın olmasını bekleyip sonra da akşamı beklemek değildir mutluluk. Mutluluk hiç beklememektir .Mutluluk hep şimdi oynar içinizde sonraya saklanan mutluluğun tadı yavan gelir size çünkü hayalleriniz kadar güzel değildir gerçekler. Hayaller her zaman gerçeklikten biraz uzak olurlar hayal kurmayın demiyorum ama  fırsat bulmuşken neden hayal kurmak yerine gerçekleştirmeyesiniz...
Aniden yaşamalarındır mutluluk ...Akşam gideceğin buluşmayı sabah yapmaktır ... Mutluluk zamansızlıktır. Acıktığında yemek yemendir kalori hesabı yapmadan ... Mutluluk özgürlüğünde gizlidir... Sesini duyurabildiğince uçar minik hüzün kelebeklerin konuşamamak hüzündür, derya denizlerim ... Sevdiklerinize neden sevdiğinizi söylemezsiniz. Kendinize midir kastınız her itiraf bir mutluluk iken niçin çığırmazsınız en güzel duygularınızı.
Mutluluk güzel fikirlerdedir. Kin,düşmanlık,dedikodu,arsızlık,açgözlülük bunlar mutluluğun en azılı düşmanlarıdır. Mutluluk; bu azılı düşmanların varlığına öfke duymak değildir . Öfke hoş bir duygu değildir siyah hayaller taşır .Mutluluk bu kötü duygular  varken mutluluğu ayakta tutabilmeyi başarmaktır mutluluk nesifine sahip olmak ,dilini yalandan sakınmak,kalbini dürüst doğru yolda ilerletmektir. Söylenecek kelimeler var ise arkadan değil de gün ışığında en kötü düşmana dahi hatalarını söyleyip düzeltmesi için fırsat verbilmektedir. Sabır mutluluktur... Sonucunu  önceden görebilene .
Hayatın her anında mutluluğu yaşamanız dileklerimle bu Polyannacı yazımı burada noktalıyorum ..
Haa son sözüm bir gün otobüste küçük şirin bir çocuğa bakıp onun hareketlerinin masumluğunu düşünüp gülümseyen birini görürseniz bu mutlu insanı görüp siz de gülümseyin ... Gülümsetmek de bir mutluluktur. Güzel gülümseyişini millet ne der diye saklamak yerine herkesle paylaşabilecek kadar cesur olabilene :)
Mutluluk renklerde saklıdır ... Renkli günler :)